Ένα “αεράτο” βίντεο, γεμάτο αισιοδοξία.

Έχω ξαναγράψει για αυτές τις ημέρες, με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο. Είναι οι δύσκολες μέρες, οι γεμάτες έγνοιες, άγχη και προβληματισμούς. Οι μέρες που εύχεσαι να τελειώσουν όσο το δυνατόν πιο γρήγορα και όσο το δυνατόν πιο ανώδυνα.

Έχω ξαναγράψει και πιθανότατα θα ξαναγράψω. Όχι γιατί με απασχολούν ως καταστάσεις. Όχι γιατί τις φοβάμαι. Με απασχολούν, γιατί θέλω να μάθω πως να τις αντιμετωπίζω. Να τις δέχομαι όπως είναι ή να τις παλεύω με κάθε κομμάτι του εαυτού μου; Να τις προσπερνάω ή να στέκομαι και να τις μελετώ; Με δυναμώνουν ή με εξασθενούν;

Ερωτήματα πολλά, που άλλοτε νομίζω ότι τα απαντάω και άλλοτε όχι. Εκεί που λέω “αυτό είναι! το βρήκα!”, εκεί συνειδητοποιώ ότι “το έχασα” και δεν είναι η λύση που ψάχνω.

Κάθε δύσκολη μέρα που έρχεται και φεύγει, προσθέτει διαφορετικά “στοιχεία”. Υπάρχουν μέρες που ενστικτωδώς, τις αντιμετωπίζω θετικά. Σε άλλες, κρατάω εσκεμμένα αισιόδοξη ή ψύχραιμη στάση. Υπάρχουν βέβαια και εκείνες, που αφήνομαι τελείως και ζω την μιζέρια, σε όλο τους το μεγαλείο. Διαφορετικές στάσεις, διαφορετικές συμπεριφορές και διαθέσεις. Διαφορετικά ερωτήματα και προβληματισμοί.

Ένα όμως είναι σίγουρο. Ότι έρχονται και φεύγουν. Εμφανίζονται και εξαφανίζονται. Με γεμίζουν και μ’ αδειάζουν. Βρίσκονται σε μία συνεχόμενη κίνηση που με παρασέρνει με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο. Σαν τον άνεμο. Αυτήν την αισθητή «οριζόντια κίνηση» του αέρα που μοιάζει τόσο με τις άσχημες μέρες της ζωής μου. Αυτό το φυσικό φαινόμενο που με εντυπωσιάζει όσο και οι αυτές οι “μαύρες”.

Ίσως όμως τελικά, δύο είναι τα σίγουρα! Όσο το σκέφτομαι, αυτές οι μέρες που μοιάζουν με τον άνεμο, φεύγουν και σαν τον άνεμο. Μπορεί σήμερα να την ζω και να είναι μια δύσκολη ημέρα. Αύριο όμως; Όπως λέει και η Σκάρλετ Ο Χάρα, “αύριο είναι μια καινούρια ημέρα” και έτσι πρέπει να τις αντιμετωπίζω. Απλά. Όπως το βίντεο που δημιούργησα.

Αν βλέπεις με προβληματισμό τις δύσκολες μέρες της ζωή σου, δώσε τις αέρα και περίμενε. Πού θα πάει; Θα περάσουν!