Μία φωτογράφιση για τις τροφές της αγάπης.

Τις λαμβάνουμε σε τάπερ και σκεπαστά πιάτα με χαρτοπετσέτες. Τις προσφέρουμε σε αλουμινόχαρτα και κατσαρόλες. Τις μαγειρεύουμε κουρασμένοι, αργά το βράδυ ή τις τρώμε λαίμαργα όταν μας τις σερβίρουν.

Είναι οι τροφές που μας μαγειρεύουν ή αυτές που μαγειρεύουμε για άλλους. Τους δικούς μας. Και είναι οι καλύτερες. Γιατί το κίνητρο είναι μεγάλο. Η αγάπη για εμάς ή αυτή που έχουμε για τους δικούς μας ίσως είναι η αρχή και το τέλος στην παρασκευή του φαγητού.

Μαγειρεύουμε για να τους ευχαριστήσουμε, να τους φροντίσουμε, να τους δείξουμε την ευγνωμοσύνη μας ή την χαρά μας. Για να τους χορτάσουμε, να τους προστατεύσουμε ή να τους συγκινήσουμε. Από την άλλη πλευρά απολαμβάνουμε, το φαγητό που μας μαγείρεψαν, με ευχαρίστηση, με χαρά, με όρεξη και καλή διάθεση.

 

Δεν είναι λοιπόν τυχαίο πως το φαγητό χτίζει σχέσεις. Δημιουργεί δεσμούς. Άλλωστε ο ρόλος της «τροφού», αποτελεί βασικό όρο της ψυχολογίας και ορίζει σημαντικά την συναισθηματική ανάπτυξη του ανθρώπου στα πρώτα χρόνια της ζωής του.

Αυτές ήταν οι σκέψεις μου, όταν αποφάσισα να φωτογραφίσω τις συγκεκριμένες τροφές. Γιατί ήταν αποτέλεσμα αγάπης. Αγάπη που ήθελα να προσφέρω ή μου πρόσφεραν. Έτυχε εκείνη την ημέρα να έχει συγκεντρωθεί αρκετό «υλικό», είτε γιατί το μαγείρεψα εγώ για άλλους ή γιατί έφθασε σε τάπερ από χέρια αγαπημένα. Έτσι, το food styling έγινε αυθόρμητα και με πολύ όρεξη. Το αποτέλεσμα με χαροποίησε και αποφάσισα να το μοιραστώ μαζί σου.

Αν λοιπόν νιώθεις ότι θέλεις να εκφράσεις συναισθήματα σε κάποιον που αγαπάς, βγάλε τις κατσαρόλες και ξεκίνα να φτιάχνεις σχέσεις.

Καλή επιτυχία.