Αυτή η αίσθηση αποτέλεσε και αποτελεί ακόμα και τώρα, το κίνητρο στο κυνήγι της δημιουργίας. Αυτή είναι η αρχή και το τέλος της προσπάθειας μου να εκφραστώ, με οποιονδήποτε τρόπο. Και αυτός, είναι ο μοναδικός που έχει αποτέλεσμα για εμένα. Όταν νιώθω την ανάγκη να υλοποιήσω τις σκέψεις και να εκφράσω τα συναισθήματα μου, θυμάμαι πάντα τα έργα του Caravaggio και του Rembrandt.
Το ίδιο κίνητρο ακολούθησα και σήμερα. Είχα την τύχη να παραβρεθώ σε μια έκθεση αφιερωμένη στους δύο κορυφαίους ζωγράφους, πριν δεκαπέντε χρόνια και από εκεί απέκτησα έναν αναμνηστικό κύβο, που παρουσιάζει κάποια από τα έργα τους. Τον χρησιμοποίησα ως βασικό θέμα στη σημερινή φωτογράφιση και προσπάθησα να αποδώσω το θαυμασμό μου, με μια σύγχρονη ματιά.
Οι φωτογραφίες αφορούν τα εξής έργα, με σειρά προτεραιότητας:
1. Belshazzar’s Feast – λεπτομέρεια, Rembrandt, 1635
2 & 3. Supper At Emmaus, Caravaggio, 1601
4 . Saskia van Uylenburgh in Arcadian Costume, Rembrandt, 1635