Still life φωτογράφιση με γεωμετρικά όρια.

Είναι κάποιες φορές, που η αίσθηση του χώρου καθορίζει τα όρια μου. «Αλλού πατώ και αλλού βρίσκομαι» λέει μία σοφή παροιμία. Έτσι είμαι και εγώ. Ορίζω την υπόσταση μου αντιλαμβανόμενη την έννοια του χώρου. Όταν δεν μπορώ να καταλάβω που βρίσκομαι, πνευματικά και υλικά, νιώθω ότι δεν υπάρχω ή στην καλύτερη περίπτωση…κλονίζομαι.

Με άλλα λόγια , αυτή η κατάσταση αποτελεί και την γεωμετρική μου έννοια.

Γεωμετρία, σύμφωνα με την αγαπημένη μου Wikipedia είναι ο κλάδος των μαθηματικών που ασχολείται με χωρικές σχέσεις, δηλαδή με τη σύνθεση του χώρου που ζούμε. Εμπειρικά, αλλά και διαισθητικά, οι άνθρωποι χαρακτηρίζουν τον χώρο μέσω συγκεκριμένων θεμελιωδών ιδιοτήτων, που ονομάζονται αξιώματα.

Αξιώνω, λοιπόν, ότι αντιλαμβάνομαι τα πράγματα μέσα σε ένα «x» χώρο, κάτω από τις «ψ» συνθήκες και υφίσταμαι, υπάρχω και λειτουργώ ανάλογα. Ορίζω, βάζω όρια.

Και τί γίνεται όταν τα οι καταστάσεις και τα πράγματα είναι πέρα από το αξίωμα μου; Τί γίνεται όταν η γεωμετρική μου έννοια έρχεται σε αντίθεση με την έννοια των άλλων ή ξεπερνάει τον χώρο που αντιλαμβάνομαι;

Ε…τότε βγαίνω από τα γεωμετρικά μου όρια και προσπαθώ να κατανοήσω χώρους και συνθέσεις που σε καμία περίπτωση δεν είχα φανταστεί. Νιώθω άβολα, αλλά πολλές φορές με εξιτάρει η ανακάλυψη νέων ορίων. Και μέσα από αυτήν την υπέρβαση, επιβεβαιώνω την ύπαρξη μου. Αισθάνομαι, βιώνω μέχρι πού με παίρνει να υπάρχω. Μέχρι πού στέκομαι γεωμετρικά.

Έτσι κάπως είναι και η φωτογράφιση που βλέπεις. Με γεωμετρικά στοιχεία, πειραματίστηκα στον χώρο. Έθεσα τα όρια μου, τα ξεπέρασα και τα έθεσα ξανά. Στο τέλος, επέλεξα να παρουσιάσω εκείνες τις λήψεις που με ορίζουν. Επέλεξα να παρουσιάσω την γεωμετρία, μέχρι εκεί που με παίρνει.

Enjoy.