Ένα βίντεο για το ηλιοβασίλεμα.
Παραλία. Απόγευμα. Μυαλό μπερδεμένο από την καθημερινότητα. Σκέψεις ανάκατες και ένα συναίσθημα κούρασης.
Περπατάω για να διαλύσω τις έγνοιες μου και να ξεπαστρέψω το άγχος μου. Χαζεύω τον ορίζοντα για να ηρεμήσω και να ανοίξει η σκέψη μου. Να πετάξει.
Και εκεί που είναι έτοιμη για την απογείωση, η ματιά στέκεται στην θάλασσα. Το κύμα πάλλεται συνεχόμενα και ένα ανεξήγητο συναίσθημα αρχίζει να ανεβαίνει από κάτω προς τα πάνω. Μία αίσθηση πληρότητας.
Όλα είναι εκεί. Ο ήλιος που δύει, η θάλασσα που χορεύει ελαφρά, το πορτοκαλί χρώμα που κατακλύζει το σύμπαν και μία βάρκα που επιπλέει.
Επιπλέει με τόση άνεση και απλότητα, που αρχίζω και ακολουθώ τον ρυθμό της. Νωχελικά, η αίσθηση της πληρότητας φθάνει στην καρδιά και σκορπάω χαμόγελα.
Συνειδητοποιώ ότι δεν χρειάζομαι τίποτα άλλο. Θέλω να επιπλέω ήρεμα και να πορεύομαι.
Και καθώς ο ήλιος με αποχαιρετά, ακολουθώ την βάρκα που φεύγει από το οπτικό μου πεδίο. Την ξεπροβοδίζω και σιγοψιθυρίζω:
“Ναι, σίγουρα επιπλέουμε…”
Αν ένιωσες ποτέ το ίδιο ή θέλεις να το νιώσεις, κάνε μια βόλτα το δειλινό στην παραλία.