Photography
Δύστοπα
Μια συλλογή φωτογραφιών αφιερωμένη στα τρομακτικά συναισθήματα και στα “δυστοπικά” βιώματα.
– Γεια!
– Γεια!
– Πως πάνε τα πράγματα;
– Δύστοπα.
– Δύσκολα;
– Όχι, δύστοπα!
– Δύστοπα; Τι εννοείς;
– Πως το λένε…τρομακτικά…
– Και τι πάει να πει τρομακτικά;
– Απάνθρωπα, απόλυτα, πτωτικά…
– Περίεργα μου τα λες σήμερα!
-…σεισμικά, αποτρόπαια, πολεμικά, εγκληματικά…
– Όλα, μα όλα μαύρα;
– Σκοτεινά σαν τη Μόρντορ. Ανίλεα.
-…δηλαδή δύσκολα…
– Όχι, δύστοπα!”
Φαντάζομαι τον παραπάνω διάλογο, καθώς χαζεύω τα φωτογραφικά μου άλμπουμ από διάφορα ταξίδια. Το μάτι πέφτει πάνω σε εικόνες που είναι μουντές, γεμάτες αρνητικά συναισθήματα. Τις κοιτάω και αναλογίζομαι πως ταιριάζουν σε ένα δυστοπικό σκηνικό μιας ταινίας, επιστημονικής φαντασίας.
Σκέφτομαι πως μερικές φορές, κάπως έτσι είναι τα πράγματα. Βαθιά δύστυχα. Ολοκληρωτικά κατακλυσμιαία. Κατηγορηματικά φρικαλέα. Νιώθεις πως θα σε καταπιεί η γη. Μπορεί να σε έχει ήδη καταπιεί και περιμένεις τον διασώστη να σε βγάλει από το φυσικό σου φέρετρο, ζωντανό. Μπορεί πάλι να έχεις χάσει κάθε ελπίδα. Να περιμένεις απλά το τέλος.
Βιώνεις τον Άδη και δεν υπάρχει κανένας και τίποτα που να μπορεί να σε καταλάβει. Όλοι κοιτούν το δράμα σου από μακριά, κουνάνε λυπημένα το κεφάλι τους και μονολογούν: “δύσκολα…”.
Και εσύ; Εσύ απλά τους απαντάς θυμωμένα: “δεν είναι δύσκολα, είναι δύστοπα!”. Γιατί αυτό που ζεις είναι αποκλειστικό. Μπορεί να προέρχεται από εξωτερικές συνθήκες ή από δικές σου, λάθος επιλογές αλλά το βίωμα είναι απόλυτα προσωπικό. Ερμητικά κλεισμένο μέσα στη ψυχή και το σώμα σου, ανίκανο να εκφραστεί όπως ακριβώς είναι.
Για αυτό είναι “δύστοπα”. Γιατί ήρθαν στη ζωή σου και μετέτρεψαν τον κόσμο σου σε μια δυστοπία. Μια κατάσταση αντίθετη της ουτοπίας. Ένα φανταστικό περιβάλλον, που όλα είναι ανεπιθύμητα, τρομακτικά. Βγαλμένα μέσα από ένα σενάριο επιστημονικής φαντασίας. Μιαν ιδεατή, αρνητική κατάσταση.
Τα “δύστοπα” απέχουν από τα δύσκολα. Τα δύσκολα τα αντιμετωπίζεις. Χρησιμοποιείς κάθε δεξιότητα, εσωτερική δύναμη και μόχθο για να τα αποκρούσεις. Αναγνωρίζεις την πραγματική, δυσχερή συνθήκη και μάχεσαι για να την ξεπεράσεις. Στα δύστοπα, φαντασιώνεσαι τα χειρότερα και αφοπλίζεσαι. Πιστεύεις πως δεν μπορείς να κάνεις τίποτα.
“Και όμως!” σκέφτομαι καθώς παρατηρώ τις δυστοπικές φωτογραφίες μου, “ίσα-ίσα! Αυτό πρέπει να είναι το κλειδί για την πόρτα της δυστοπίας! Η ίδια η φύση της!”. Η δυστοπία είναι μία τεχνική που χρησιμοποιούν οι συγγραφείς και οι σεναριογράφοι για να μας κρούσουν τον κώδωνα του κινδύνου. Είναι μια συνθήκη που δημιουργείται από το φόβο.
“Είναι μία άμυνα και έτσι πρέπει να την αντιμετωπίζω!” αναφωνώ και ξαφνικά οι δυστοπικές φωτογραφίες που χαζεύω, μετατρέπονται σε σύμβολα. Μετασχηματίζονται σε μηνύματα που μου φωνάζουν: “αν νιώθεις δύστοπα, τότε φαντάζεσαι τα δύσκολα! Τίποτα δεν είναι εύκολο, αλλά μπορεί να αλλάξει. Το μόνο που έχεις να κάνεις, είναι να περάσεις από τα δύστοπα, στα…δύσκολα! Από το φαντασιακό, στο πραγματικό!”.
Από την τέχνη, στη ζωή. Για αυτό αποφάσισα να δημοσιεύσω τις δυστοπικές φωτογραφίες. Για να μοιραστώ τις σκέψεις μου. Αυτές που τα δύστοπα τα μετέτρεψαν σε δύσκολα, εφικτά και αντιμετωπίσιμα.
Αν λοιπόν περνάς δύστοπα και τα πάντα γύρω σου, φαντάζουν σκοτεινά και μη αναστρέψιμα, ρίξε μια ματιά στις φωτογραφίες μου. Ίσως μέσα στην ομίχλη, την παράδοση και την ερημιά ανακαλύψεις και εσύ μιαν αλήθεια. Ίσως δεις και εσύ τα δύστοπα…εύκολα.
Καλή ζωή!