Η αίσθηση του καλοκαιριού, των διακοπών, είναι η διαδικασία της προσμονής. Είναι το σύνολο των συναισθημάτων που σε πυροβολούν, περιμένοντας τη λύτρωση. Τον παράδεισο. Και είναι μόνο αυτό.
Γιατί όταν έρχονται οι διακοπές, όταν φτάνουν οι μέρες αργίας, απλά τις ζεις. Τις βιώνεις. Μπαίνεις μέσα σε αυτές και δεν υπάρχει τίποτα άλλο. Ούτε πριν, ούτε μετά. Μόνο το τώρα ζεις, με τη μακαριότητα του σήμερα.
Γιατί το “παρών” των διακοπών δεν έχει άλλο όνομα, πέρα από τη λέξη ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ. Γιατί τελικά, οι διακοπές είναι όνειρο. Το ζεις και τελείωσε. Το ζεις και περιμένεις το επόμενο.