Γωνία.
Μεταξύ ηρεμίας και χαλάρωσης. Ανάμεσα στην απομόνωση και την ασφάλεια.
Αγωνία.
Έξω από τον χώρο. Μακριά από τη νηνεμία. Κοντά στο θόρυβο.
Μεταξύ μας, προτιμώ τη γωνία. Τα σημεία που ενώνουν δύο τοίχους. Εκεί που μπορώ να κάτσω άνετα σε μια βαθιά πολυθρόνα και να παρατηρώ τον κόσμο. Ή καλύτερα, να τον αγνοώ.
Να κλείνω τα μάτια μου στους αριθμούς, τις στατιστικές, στα κρούσματα και στους συγχρωτισμούς. Να τα ανοίγω, για να χωθώ στις λέξεις της μυθοπλασίας, που φαντάζει κομψά λογική σε σχέση με αυτά που ζούμε.
Εκεί θέλω να κάτσω. Στη γωνίτσα μου. Ήρεμα και προσγειωμένα. Να περιμένω να περάσουν οι κρύες μέρες του Απρίλη που δε λένε με τίποτα να μας αδειάσουν τη γωνιά…