Τέσσερις προτάσεις διακόσμησης για να δημιουργήσεις το δικό σου καταφύγιο, στο σπίτι.
Γωνία.
Μεταξύ ηρεμίας και χαλάρωσης. Ανάμεσα στην απομόνωση και την ασφάλεια.
Αγωνία.
Έξω από τον χώρο. Μακριά από τη νηνεμία. Κοντά στο θόρυβο.
Μεταξύ μας, προτιμώ τη γωνία. Τα σημεία που ενώνουν δύο τοίχους. Εκεί που μπορώ να κάτσω άνετα σε μια βαθιά πολυθρόνα και να παρατηρώ τον κόσμο. Ή καλύτερα, να τον αγνοώ.
Να κλείνω τα μάτια μου στους αριθμούς, τις στατιστικές, στα κρούσματα και στους συγχρωτισμούς. Να τα ανοίγω, για να χωθώ στις λέξεις της μυθοπλασίας, που φαντάζει κομψά λογική σε σχέση με αυτά που ζούμε.
Εκεί θέλω να κάτσω. Στη γωνίτσα μου. Ήρεμα και προσγειωμένα. Να περιμένω να περάσουν οι κρύες μέρες του Απρίλη που δε λένε με τίποτα να μας αδειάσουν τη γωνιά…
Να ανάψω το μαύρο, επιδαπέδιο φωτιστικό και να καθίσω στην ξύλινη, οβάλ πολυθρόνα κοιτάζοντας τους πίνακες που κρέμονται από πάνω της. Να πιω τον καφέ μου δίπλα σε σουηδικού design τύπου έπιπλα και σε ένα σωρό από βιβλία.
Να χαζεύω τους ήχους του ραδιοφώνου και να αφουγκράζομαι τις εικόνες στο περιοδικό του μυαλού μου. Να χασμουρηθώ και να αγκαλιάσω τη γεμάτη πολυθρόνα, που μοιάζει με τα στήθια της μητέρας μου. Να χαθώ.
Να ανοίξω το παράθυρο και να χυθεί μέσα το ψυχρό φως της κρύας Άνοιξης. Να βουλιάξω στη σομόν πολυθρόνα και να χαζεύω τα εξώφυλλα των δίσκων μου.
Να βυθιστώ σε μια μουσταρδί φωλιά, που μοιάζει με την πολυθρόνα BKF butterfly, να παρατηρώ τα διακοσμητικά πουλιά πάνω στο έπιπλο, ρεμβάζοντας στο κυριακάτικο πρωινό.
Και να περιμένω. Την ώρα που θα νιώσω έτοιμη να σηκωθώ και να ξαναρχίσω την προσπάθεια. Τον αγώνα για τον «άρτον ημών τον επιούσιον».
Έτσι μόνο θα τα καταφέρω. Έτσι θα μπορέσω να σηκωθώ ξανά και ξανά. Δίνοντας χρόνο στον εαυτό μου. Προσφέροντας στιγμές γαλήνης και ησυχίας. Σε εκείνο το σημείο που συναντιούνται οι δικοί μου κόσμοι. Εκεί που τέμνονται οι όμορφες εικόνες της ψυχής και του χώρου μου. Εκεί, στη ζεστή γωνίτσα μου.
Καλή ζωή.