Τέσσερις προτάσεις διακόσμησης για τα πασχαλινά σου αβγά.

Πάντα μου άρεσε να διακοσμώ το σπίτι μου, το Πάσχα. Όχι μόνο γιατί ήθελα να γιορτάσω την Άνοιξη, αλλά και γιατί το θεωρούσα πρόκληση.

Πάντα, τα πασχαλινά διακοσμητικά μου φαίνονταν από βαρετά έως αστεία. Ήταν πολύ δύσκολο να βρω κάποιο στοιχείο που θα δήλωνε το Πάσχα και θα ήταν καλαίσθητο. Συνήθως έβλεπα βιτρίνες με χαζοχαρούμενα κοτόπουλα, πράσινους και ροζ λαγούς, κίτρινα καλαθάκια και κατακόκκινα, τεράστια αβγά.

Στα δικά μου μάτια, η περίπτωση να βρω κάτι έτοιμο και όμορφο, ήταν από σπάνια έως απίθανη. Οπότε έσπαγα το κεφάλι μου για να βρω μία ιδέα, που θα μεταφέρει στο σπίτι μου την πασχαλινή διάθεση και θα το γεμίσει καλαισθησία και ζεστασιά.

Ευτυχώς, σήμερα τα δεδομένα έχουν αλλάξει και υπάρχουν περισσότερες πιθανότητες να πετύχω κάτι που να μου αρέσει πραγματικά και να μη μετατρέπει το χώρο μου σε πολύχρωμο τσίρκο. Επιπλέον υπάρχει το web με άπειρες ιδέες, που μπορούν να με προτρέψουν να ασχοληθώ με τη χειροτεχνία.

Φέτος λοιπόν, αποφάσισα να βάψω πασχαλινά αβγά. Διάβασα διάφορα άρθρα και είδα άπειρες εικόνες με αντίστοιχες ιδέες. Τελικά κατέληξα πως ο καλύτερος και ευκολότερος τρόπος, είναι να τα ζωγραφίσω με τη χρήση μαρκαδόρων.

Έβλεπα όμορφες εικόνες με βαμμένα αβγά να περνάν μπροστά από τα μάτια μου και σκεφτόμουν: «Α! Σιγά τα αβγά! Είναι πανεύκολο! Μπορώ να τα διακοσμήσω, εύκολα και γρήγορα».

Έτσι, με τη πρώτη ευκαιρία κατευθύνθηκα σε ένα κατάστημα και αγόρασα ανεξίτηλους μαρκαδόρους σε διάφορες αποχρώσεις. Όταν γύρισα σπίτι, έβαλα τα αβγά να βράζουν και άρχισα να σκέφτομαι τους τρόπους σχεδιασμού. Όταν τα αβγά ήταν έτοιμα, εγώ είχα ήδη αποφασίσει τα μοτίβα που θα κοσμούσαν τον φλοιό τους.

Ξεκίνησα λοιπόν ευδιάθετη και με ένα μολύβι άρχισα να χαράσσω τα σχέδια, που είχα σκεφτεί. Μέχρι εκείνη τη στιγμή όλα πήγαιναν πρίμα. Το μολύβι χάραζε γρήγορα τα σχέδια πάνω στα αβγά και εγώ ένιωθα πως θα τελειώσω στο πι και φι. Ώσπου, ήρθε η ώρα να πιάσω τους μαρκαδόρους. Εκεί τα πράγματα άρχισαν να σκουραίνουν.

Ξεκινώντας με το πρώτο αβγό, συνειδητοποίησα πως χρειάζεται αρκετή προσοχή αλλά και χρόνο για να απλωθεί ομοιόμορφα το χρώμα και να δοθεί το επιθυμητό αποτέλεσμα. Όταν έφθασα στο τέταρτο αβγό, είχε περάσει η ώρα και είχα καταφέρει να εξαντλήσω μεγάλο μέρος της υπομονής μου.

Αρκετές φορές σκέφτηκα να σταματήσω. Εκείνο όμως που κρατούσε το ενδιαφέρον μου, ήταν το αποτέλεσμα. Σιγά-σιγά, άπλωνα με σταθερό χέρι το χρώμα και στο τέλος κατάφερνα να δημιουργήσω γεωμετρικά μοτίβα που με ικανοποιούσαν ευχάριστα. ‘Ήταν πραγματικά, μία άσκηση υπομονής!

Όταν ολοκλήρωσα τη διαδικασία, έξω είχε νυχτώσει. Τα πασχαλινά μου αβγά φάνταζαν υπέροχα με τα ιδιαίτερα τους σχήματα και δεν έχασα την ευκαιρία να απαθανατίσω το αποτέλεσμα, με τη φωτογραφική μου μηχανή.

Τότε ήταν που σκέφτηκα πως η φράση «σιγά τα αβγά», έπαιρνε στη δική μου περίπτωση, μια εντελώς διαφορετική διάσταση. Η έννοια της «μη σπουδαιότητας» μεταμορφώθηκε σε κάτι εντελώς διαφορετικό. Όχι μόνο αποκτούσε χρονική σημασία, μιας και δούλευα σιγά-αργά, αλλά μετατρέπονταν σε ένα έργο σημαντικό γιατί το αποτέλεσμα με δικαίωνε και μου έδινε ένα καλό μάθημα. Να μην υποτιμώ κάτι αν δεν το βιώσω ή δεν το μελετήσω σωστά.

Αν λοιπόν σου αρέσει η πασχαλινή διακόσμηση και θέλεις να κάνεις ασκήσεις υπομονής, αρχικά ρίξε μια ματιά στις εικόνες μου. Στη συνέχεια πιάσε τους μαρκαδόρους, πάρε μια βαθιά ανάσα και ξεκίνα το βάψιμο. Στο τέλος ίσως αναφωνήσεις και εσύ «σιγά τα αβγά!», αλλά με μια τελείως διαφορετική διάθεση.

Καλό Πάσχα!