Θέρος με δόσεις

Τέσσερις εικόνες για το καλοκαίρι που τελειώνει.

Σιγά-σιγά τελειώνει. Το καλοκαίρι ήρθε, στρογγυλοκάθισε με τις ζέστες του και τις βροχές του για τρεις μήνες και τώρα σιγά-σιγά μας αποχαιρετά. Σεργιάνισε σε πολιτείες και χωριά, έστρωσε τους αγρούς κίτρινους, αγρίεψε και γαλήνεψε την θάλασσα, χόρεψε σε πανηγύρια το δεκαπενταύγουστο και έβαψε το φεγγάρι πορτοκαλί. ‘Εκανε τις τρέλες του, τις κορδέλες του και ετοιμάζει τις βαλίτσες του για αναχώρηση.

Και όσο αυτό μετράει τις μέρες που έζησε ξέγνοιαστα, τόσο και εγώ κάνω τον απολογισμό μου για τις στιγμές που μου χάρισε. Γιατί πάντα όταν ολοκληρώνετε μία εμπειρία καταγράφω τα βιώματα μου, μετράω το τελικό αποτέλεσμα, ζυγιάζω τα συν και τα πλην και στο τέλος προχωρώ.

Έτσι και σήμερα έβαλα κάτω την θερινή μου διάθεση και την μέτρησα. Θυμήθηκα όλες τις στιγμές που πέρασα το καλοκαίρι. Καλές και κακές. Αναλογίστηκα τις μέρες και τις νύχτες, τα πρόσωπα, τις γεύσεις, τα συναισθήματα και τις εικόνες. Τους ήχους και τις μελωδίες, τα αρώματα και τα χρώματα. Και κατέληξα.

Το συμπέρασμα βγήκε και μου δημιούργησε ανάμεικτα συναισθήματα. Γιατί φέτος, ήταν ένα καλοκαίρι με δόσεις. Μία εποχή που την έζησα σιγά-σιγά, τμηματικά. Δεν είχε συνέχεια, ροή.

Κάθε τι ερχότανε λίγο-λίγο. Όλα κυλούσαν αργά, ίσως και κάπως βασανιστικά. Οι λύπες και οι δυσκολίες εμφανίζονταν σταδιακά, ενώ οι χαρές και οι απολαύσεις ερχότανε ξαφνικά, σαν κομμάτια από φρούτο που το κόβεις περίεργα και τρως ένα μέρος του την φορά.

Η υπομονή και η προσμονή ήταν φέτος βασικές λέξεις στο καλοκαιρινό μου λεξιλόγιο. Όταν περίμενα τις καλοκαιρινές μου βουτιές, αυτές δεν ερχότανε. Όταν είχε μεγάλο φόρτο εργασίας, διακόπτονταν και την θέση του έπαιρνε η ο ήλιος, η ξεγνοιασιά και το κολύμπι. Αλλά ποτέ κανένα γεγονός δεν κρατούσε για πολύ.

Το καλοκαίρι μου ακολουθούσε την τακτική του Νομισματικού Ταμείου. Μου έδινε λίγα και ζητούσε πολλά. Με ταλαιπωρούσε πολύ για να μου δώσει κάτι θετικό και όταν το πρόσφερε ήταν μια ανάσα ζωής.

Έτσι λοιπόν κύλησε. Περίεργα και ιδιαίτερα. Διαφορετικά. Όμως δεν έχω παράπονο. Γιατί θα κρατήσω τις όμορφες εικόνες και θα πετάξω τις άσχημες. Γιατί οι σταδιακές χαρές ήταν έντονες και θα μείνουν αξέχαστες.

Και με αυτήν την διάθεση θα ετοιμαστώ για τον χειμώνα που έρχεται. Θα αποχαιρετήσω τον Αύγουστο και θα υποσχεθώ στο καλοκαίρι να είμαι του χρόνου εδώ και να το περιμένω με την καλύτερη διάθεση.

Αν λοιπόν ήρθε η ώρα του καλοκαιρινού σου απολογισμού και δεν σου βγαίνουν τα κουκιά, κράτησε τα θετικά και ας είναι και λίγα. Φόρα το χαμόγελο σου και ετοιμάσου για μια νέα αρχή.

Καλό φθινόπωρο!

Leave a Reply