Μερικές φορές τα πράγματα δεν έρχονται όπως τα θέλουμε. Μερικές φορές, το σύμπαν δε μας ευνοεί. Όλα δουλεύουν για να συμβεί το αντίθετο από αυτό που επιθυμούμε. Όλα, λειτουργούν ανάποδα.
Μπορεί να είναι μια καταρρακτώδης βροχή ή ένας μικρός καύσωνας. Ένα ξαφνικό κρυολόγημα ή ένα στραμπούληγμα στο πόδι. Μπορεί να φράκαρε η πόρτα του αυτοκινήτου ή τα άσπρα ρούχα, που βάλαμε στο πλυντήριο, να βγήκαν ροζ… Μπορεί να είναι οτιδήποτε.
Όμως πάντα είναι μια κατάσταση, μία συνθήκη που δεν εξαρτάται από εμάς. Και είναι ικανή να μας χαλάσει τη διάθεση. Να μας καταστρέψει την ημέρα.
Γιατί εμείς έχουμε κάνει ότι περνάει από το χέρι μας για να αποτρέψουμε το ανεπιθύμητο. Έχουμε δημιουργήσει εκείνο το περιβάλλον, που μόνο στην επίτευξη του στόχου μας θα μπορούσε να οδηγήσει. Και όμως! Έρχεται ξαφνικά κάτι και τα αλλάζει όλα.

Και εμείς;
Εμείς νιώθουμε προδομένοι. Απογοητευμένοι. Υποβόσκει μέσα μας ένας θυμός που δεν ξέρουμε που να τον διοχετεύσουμε. Γιατί δεν υπάρχει προσωπικό λάθος. Δεν υπάρχει αδυναμία. Ούτε φταίξιμο. Απλά συνέβη. Σαν ο ήλιος να βγήκε το πρωί, ανάποδα.

Έτσι ακριβώς ένιωθα σήμερα, όταν ξύπνησα. Από την ώρα που άνοιξα τα μάτια μου είχα ένα άσχημο προαίσθημα και κατά τη διάρκεια της ημέρας, εξελίχθηκε σε πραγματικότητα. Ο ήλιος είχε βγει ανάποδα.
Δεν ξεκίνησε από την Ανατολή, ούτε πίσω από τα βουνά. Ήταν σαν να άνοιξα το παράθυρο και να τον είδα να βγαίνει μέσα από τα κύματα, κάπου δυτικά. Σαν να εμφανίστηκε σιγά-σιγά μέσα από τα στάχυα, περίεργα και ανάποδα.
«Τι πρέπει να κάνω;», αναρωτήθηκα. «Να πανικοβληθώ; Να τρέχω πάνω-κάτω φωνάζοντας πως δεν το περίμενα; Να πέσω σε βαθιά μελαγχολία; Να χάσω την καλή μου διάθεση; Να φορέσω τα γυαλιά ηλίου και να τον παρακολουθώ άνετα, δίπλα στο περβάζι του παραθύρου, να βγαίνει υπέρλαμπρος ανάποδα;».

Η απάντηση, ήρθε πολύ γρήγορα. Πήρα μια βαθιά ανάσα, άνοιξα τον υπολογιστή και άρχισα να σχεδιάζω, τον ήλιο ανάποδα. Έτσι όπως εμφανίστηκε σήμερα το πρωί·μια καλοκαιρινή ημέρα, μέσα από τους πράσινους αγρούς, τα χρυσόξανθα στάχυα, τα γαλάζια κύματα και τις παρυφές των βουνών. Μπροστά από τον ορίζοντα και κάπου δυτικά.
Όταν τελείωσα την εικονογράφηση, ένιωθα πολύ καλύτερα. Ο θυμός και η απογοήτευση είχε εξαφανιστεί. Κάθε αρνητικό συναίσθημα είχε μετατραπεί σε παραδοχή και ηρεμία. Ο ήλιο είχε βγει ανάποδα και εγώ το είχα πια δεχτεί. Δεν μπορούσα να κάνω τίποτα για αυτό, πέρα από το να τον απολαύσω. Έβαλα τα γυαλιά ηλίου, κάθισα αναπαυτικά μπροστά στην οθόνη, είδα τις εικόνες μου με ευχαρίστηση και αποφάσισα να τις μοιραστώ μαζί σου.
Αν λοιπόν ξύπνησες και εσύ κακόκεφος και ένιωσες κατά τη διάρκεια της ημέρας πως όλα πήγαν στραβά, ρίξε μια ματιά στις εικόνες μου. Πάρε μια βαθιά ανάσα και δέξου ευχάριστα τη θέα του ήλιου, να βγαίνει ανάποδα.
Καλή απόλαυση!