Ο ρους των πραγμάτων.

Tρισδιάστατες εικονογραφήσεις για την έννοια της ζωής.

Υπάρχουν φορές που ξυπνάς το πρωί και νιώθεις ότι όλα αλλάζουν. Ότι ανατρέπονται. Ότι ξαφνικά, εκεί που ήταν μικρά και ασήμαντα, έγιναν μεγάλα και σπουδαία. Ή από πράσινα, έγιναν ροζ και διάφορες αποχρώσεις των παστέλ, λαμπυρίζουν γύρω σου. Μπορεί οι γωνίες να έχουν αμβλύνει και η πρωινή σου διάθεση να έχει πάρει άλλη τροπή.

Και εκεί είναι, που αρχίζεις και αναρωτιέσαι «τι έφαγα χθες;», «τι με πείραξε;» και: «έβαλαν κάτι στο ποτό μου;».

Και όμως, όσο περνάει η ώρα συνειδητοποιείς ότι κάτι έχει αλλάξει έτσι ξαφνικά, έτσι απλά. Χωρίς λόγο και αιτία. Αρχίζεις να αντιλαμβάνεσαι τον χώρο σου τελείως διαφορετικά. Οι φόρμες αλλάζουν μορφή και αποκτούν μία διάσταση που δεν είχες αντιληφθεί ποτέ ξανά. Και σκας ένα χαμόγελο. Κάτι που είχες να κάνεις πολύ καιρό.

Γιατί είχες πάρει την ζωή πολύ σκοτεινά. Σκεφτόσουν ότι τα πράγματα έχουν μόνο μία οπτική, μία πλευρά, ένα νόμισμα. Γιατί δεν ήθελες να δεχτείς πως αυτό που έχεις βάλει στο μυαλό σου μπορεί και να μην γίνει. Να μην ευοδωθεί. Επέμενες εκεί, συνέχεια, χωρίς να έχεις κανένα θετικό στοιχείο εξέλιξης. Και η ζωή κυλούσε άρρωστα και χαμένα, με ένα μαύρο πέπλο να αγγίζει τα πάντα. Να διαπερνά κάθε πτυχή της ζωής σου, χωρίς να δίνεις σημασία στα μικρά και ασήμαντα πράγματα που θα μπορούσαν να σε βγάλουν από την μιζέρια σου.

Το πρωινό όμως ήρθε. Είναι εκεί. Δίπλα σου, μέσα σου, παντού. Και το σκοτάδι αρχίζει και αποκτά χρωματιστές, χαρούμενες φόρμες που τοποθετούνται η μία πάνω στην άλλη. Και εσύ; Εσύ απλά νιώθεις ξαφνικά την ανάγκη να παίξεις μαζί τους, να τις τοποθετήσεις με διαφορετικό τρόπο και να ανακαλύψεις κάθε πλευρά τους, κάθε καμπύλη τους.

Θέλεις να νιώσεις, να χαρείς, να ανακαλύψεις. Θέλεις να πάρεις την ζωή όπως είναι και να γνωρίσεις κάθε τι νέο που σου προσφέρει, χωρίς να αγωνιάς πια για τον στόχο που είχες βάλει. Να δεχτείς το τώρα και να νιώσεις ασφάλεια για το αύριο. Χωρίς να κάνεις καμιά ιδιαίτερη προσπάθεια. Απλά να μάθεις να ζεις.

Κάπως έτσι ξύπνησα σήμερα και ένιωσα την εμπειρία της αλλαγής και της αίσθησης ότι η ζωή πρέπει απλά να βιώνεται και τίποτα άλλο. Και κάπως έτσι απλά, ξεκίνησα να σχεδιάζω για την έννοια της ζωής.

Αν τυχόν έχεις ξυπνήσει και εσύ ανάλογα, ρίξε μια ματιά στις εικονογραφήσεις και ζήσε!

Leave a Reply