Τέσσερις εικονογραφήσεις για το συναίσθημα της πίστης.

Φέτος όλα γίνονται γρήγορα. Ήρθαν άρον-άρον τα Χριστούγεννα, πέρασαν σαν αστραπή τα Φώτα, εμφανίστηκε βιαστικός ο Ευαγγελισμός και τώρα ανυπομονεί να κάνει το ντεμπούτο του, το Πάσχα. Ήρθαν όλα τόσο γρήγορα, που άρχισα να αμφιβάλλω για το πώς τα βιώνω. Πώς τα ζω.

Άρχισα να αναρωτιέμαι αν τελικά πιστεύω. Αν υπάρχει κάτι εκεί έξω που να με κάνει να ελπίζω. Βέβαια πάντα λειτουργούσα με κύματα στην ύπαρξη ενός ανώτερου όντoς. Υπήρχαν φορές που διένυα περιόδους αμφισβήτησης. Άλλοτε πάλι πίστευα βαθιά.

Η πνευματικότητα ήταν πάντα κάτι ρευστό για μένα. Ανάλογα με τις συνθήκες, τα προβλήματα που αντιμετώπιζα, ανάλογα με τις χαρές ή τις στεναχώριες, ανάλογα με τα συναισθήματα, η ελπίδα φούντωνε ή έσβηνε.

Όταν οι καταστάσεις ήταν άσχημες, μουρμούριζα προσευχές. Όταν ήθελα κάτι πολύ, έβλεπα τον ουρανό και ήλπιζα. Πάντα στις δύσκολες στιγμές ζητούσα βοήθεια. Από ψηλά.

Άλλοτε πάλι περνούσα στάδια θυμού. Το «γιατί» που δεν μπορούσε κανένας να μου απαντήσει, μεταμορφωνόταν σε οργή και άρνηση. «Όχι, αποκλείεται να υπάρχει!» φώναζα. «Αν υπάρχει, γιατί αφήνει να συμβαίνουν όλα αυτά;»

Τέλος υπήρχαν οι περίοδοι της αδιαφορίας. Η ζωή μου έδινε σχεδόν ότι ήθελα. Όλα λειτουργούσαν ρολόι. Αβίαστα έπαιρνα ότι επιθυμούσα και η σκέψη μου χανόταν στην καθημερινότητα. Δεν υπήρχε χρόνος και διάθεση για προβληματισμούς. Δεν μου καίγονταν καρφί για την ύπαρξη μιας ανώτερης δύναμης.

Και έρχομαι στο σήμερα. Εδώ που όλα τρέχουν. Οι καταστάσεις, οι συνθήκες, τα συναισθήματα και οι θρησκευτικές εορτές. Τρέχουν και δεν αφήνουν χρόνο να τις βιώσω. Η ταχύτητα τους με παρασέρνει και ξεχνάω να νιώσω την ελπίδα. Και εκεί είναι που σταματώ. Κάνω μία παύση και αναφωνώ «Μα την πίστη μου!».

Αφού είναι εδώ! Υπάρχει! Όταν δεν την καταλαβαίνω, υποβόσκει. Όταν τη ξεχνάω, έρχεται και μου χτυπάει την πόρτα. Όταν πάλι την αναζητώ, με ανακουφίζει. Είναι εδώ και για κάποιο λόγο, νιώθω ελεύθερη μέσα από αυτή. Είναι ένα υπέροχο συναίσθημα. Με παρηγορεί, με ηρεμεί, μου χαρίζει δύναμη.

Υπάρχει. Το μόνο που χρειάζεται είναι να δίνω λίγη παραπάνω σημασία. Να ρίχνω μια ματιά που και που. Μέσα μου. Για να νιώθω εγώ καλύτερα. Για να νιώθω γεμάτη.

Το Πάσχα που έρχεται μου έδωσε την αφορμή. Να σκεφτώ το πόσο και γιατί πιστεύω και να προσπαθήσω να εκφράσω αυτά τα συναισθήματα μέσα από τέσσερις εικόνες. Αυτές που σου παρουσιάζω.

Αν λοιπόν έχεις παρόμοιους προβληματισμούς και σκέφτεσαι την πίστη, ρίξε μια ματιά στην εικονογράφηση και πού ξέρεις; Ίσως ανακαλύψεις και εσύ ότι είναι εκεί και σε περιμένει. Πάντα.

Καλό Πάσχα!