Είναι απίστευτο. Απροσδόκητο, καταπληκτικό!
Είναι σαν το πάρτι έκπληξη. Σαν το δώρο που δεν περίμενες. Σαν το κερασάκι στην τούρτα και το παγωτό, στο ραβανί. Είναι σαν το “ένα συν ένα” δώρο στα σαμπουάν και σαν το bonus round στο αγαπημένο σου pc game. Σαν το γέλιο που σκάει αυθόρμητα, ξαφνικά.
Έτσι είναι η αναπάντεχη χαρά, η ξαφνική αισιοδοξία. Έρχεται εκεί που δεν την περιμένεις. Εμφανίζεται όταν έχεις γίνει ένα με το σκοτάδι και είσαι σίγουρος πως το φως δεν θα φανεί.
Γιατί έχεις μάθει. Έχεις συνηθίσει. Στην αρχή βέβαια, περπατάς στο σκοτάδι σκουντουφλώντας, πέφτοντας. Απλώνεις τα χέρια σου απελπισμένα για να “δεις”. Κάνεις μικρά, διστακτικά βήματα, γεμάτα τρόμο και πανικό. Χάνεις την ισορροπία σου και πέφτεις. Χτυπάς, καταριέσαι τη μοίρα σου και ξανά-σηκώνεσαι. Συνεχίζεις. Και σιγά-σιγά γίνεσαι ένα με το μαύρο. Το σκοτάδι δε σε φοβίζει πια. Περπατάς μηχανικά και δε νιώθεις τίποτα. Απλά, περπατάς.
Ξάφνου, ένα περίεργο, δυνατό φως λάμπει μπροστά σου και σε τυφλώνει. Ζαλίζει τις αισθήσεις σου. Σου έρχεται να φωνάξεις, να τσιρίξεις. Και εκεί που όλα φαίνονται να ανατρέπονται μέσα σε ένα λευκό σύννεφο, εσύ…βλέπεις!
Βλέπεις ξανά το φως. Ζεις το πάρτι έκπληξη και δέχεσαι το δώρο που δεν περίμενες. Γεύεσαι το κερασάκι στην τούρτα και το ραβανί με το παγωτό. Αποκτάς το σαμπουάν μαζί με την επιπλέον δωρεάν συσκευασία, κερδίζεις το bonus round στο pc game…και γελάς!. Γελάς δυνατά, κελαριστά και αυθόρμητα.
Έτσι είναι η αναπάντεχη χαρά. Νομίζεις πως έχει μετακομίσει οριστικά από το σπίτι σου. Πως πήρε εισιτήριο χωρίς επιστροφή. Πως έριξε μαύρη πέτρα πίσω της. Όμως αυτή δουλεύει μέσα σου. Κρατώντας από το χέρι την ελπίδα, περιμένει την ευκαιρία. Στέκεται έξω από την πόρτα σου και μόλις βρει μια χαραμάδα, εισβάλει ξανά στη ζωή σου. Και αυτήν τη φορά, είναι πέρα από κάθε προσδοκία!
Σαν τη χαρά που βίωσα σήμερα, ξανά-πιάνοντας το ποντίκι του υπολογιστή για να σχεδιάσω ελεύθερα. Να εκφραστώ χωρίς όρια, μετά από αρκετό καιρό. Έχοντας περάσει μια περίοδο γεμάτη υποχρεώσεις, ήμουν σίγουρη πως η διάθεση να σχεδιάσω για το blog είχε χαθεί. Νόμισα, πως αυτή η περίοδος είχε λάβει τέλος οριστικά. Και όμως. Ήρθε εκεί που δεν το περίμενα και με γέμισε χαρά. Χαρά και διάθεση να δημιουργήσω χωρίς όρια και να μοιραστώ.
Αν λοιπόν νιώθεις πως η μονοχρωμία και το μαύρο κυριαρχούν στη ζωή σου και έχεις συνηθίσει στο σκοτάδι, ρίξε μια ματιά στις εικόνες μου και ξεκίνα να ψάχνεις μέσα σου. Που ξέρεις; Μπορεί κάτι να λάμψει. Κάτι καινούριο και αισιόδοξο να φανεί. Κάτι που δεν περιμένεις με τίποτα. Κάτι χαρούμενο και αισιόδοξο, πέρα από κάθε προσδοκία.
Χαίρετε!