Τέσσερα λογότυπα για τέσσερις κλασσικές ατάκες του κινηματογράφου.

Τις έχω πει άπειρες φορές και τις έχω σκεφτεί άλλες τόσες.

Ατάκες που προέρχονται από κλασσικές ταινίες του κινηματογράφου και άφησαν εποχή. Λέξεις ή φράσεις που εκφράζουν την ουσία του κάθε σεναρίου. Μερικές φορές εκφράζουν ολόκληρες γενιές. Αυτά που έζησαν, προβληματίστηκαν, ονειρεύτηκαν και γέλασαν εκατομμύρια άνθρωποι.

Επέλεξα τέσσερις από αυτές που με αντιπροσωπεύουν περισσότερο και αποφάσισα να τις απεικονίσω με γραφιστικό τρόπο. Προσπάθησα να επικοινωνήσω άμεσα, την υπόθεση κάθε ταινίας. Το χρώμα, το είδος της γραμματοσειράς και το εικονίδιο-σήμα επιλέχθηκαν προσεχτικά για αυτό το σκοπό.

1. Rosebud: λέξη κλειδί για μία από τις καλύτερες ταινίες όλων των εποχών. Είναι η φράση με την οποία αρχίζει και τελειώνει μια ζωή, η μάταιη ζωή του “πολίτη Κέιν” (1941)

2. Bah humbug: η φράση του τσιγκούνη. Ναι, ανήκει σε ένα από τα πιο γνωστά βιβλία του Dickens αλλά παραμένει μία από τις διασημότερες ατάκες του Reginald Owen στην ταινία “A Christmas carol” (1938) 

3. Ni!: μια φράση γεμάτη δύναμη, εξουσία και ειρωνεία! Την εκσφενδόνιζαν οι “Ιππότες που λένε ni” σε μια από τις πιο εναλλακτικές ταινίες του παγκόσμιου κινηματογράφου “Monty python and the holy grail” (1975) 

4. Birdie num num: η φράση της αμηχανίας. Η αγωνία ενός ανθρώπου που προσπαθεί να κοινωνικοποιηθεί σε έναν χώρο που δεν ταιριάζει. Ο Peter Sellers σε μία από τις καλύτερες ταινίες της εποχής του. “The party” (1968)

Μοναδικές. Κλασσικές και αξεπέραστες. Τους αξίζει τουλάχιστον ένα λογότυπο.