Τέσσερεις αφίσες από το τίποτα.

Κάποιες φορές δεν έχω καθόλου έμπνευση. Σκέφτομαι, ξανασκέφτομαι και οι ιδέες δεν κατεβαίνουν.

Τότε, ξεκινώ τις τεχνικές. Πραγματοποιώ έρευνα, κάνω brainstorming  αλλά το αποτέλεσμα παραμένει άφαντο. Ψάχνω εδώ, εκεί, στα βάθη του μυαλού μου. Η ιδέα κρύβεται όλο και περισσότερο, αρνούμενη να εμφανιστεί.

Έτσι την έπαθα και σήμερα.

Όλα ξεκίνησαν μια χαρά. Σηκώθηκα πρωί με κέφι και δημιούργησα το κατάλληλο περιβάλλον. Ετοίμασα τον αγαπημένο μου καφέ και έκατσα στο γραφείο μου μπροστά στον υπολογιστή, ακούγοντας ατμοσφαιρική μουσική.

Άνοιξα το Google…Κοιτούσα την φόρμα αναζήτησης και ένιωθα το απόλυτο κενό. Τίποτα. Δεν υπήρχε τίποτα. Πήρα βαθιά ανάσα και άνοιξα νέο παράθυρο στον browser, πληκτρολογώντας την λέξη Pinterest. Άρχισα να νιώθω αισιόδοξη.

«Δεν μπορεί», σκέφτηκα, «εδώ όλο και κάτι θα μου φέρει έμπνευση».

Και άρχισα να σκρολάρω…έβλεπα, ξαναέβλεπα, γύρισα και πάλι στο Google, αλλά αποτέλεσμα μηδέν. Είπα λοιπόν να αρχίσω να γράφω οτιδήποτε μου έρχεται στο μυαλό. Λέξεις ανάκατες, χωρίς νόημα…που δεν βγάζουν πουθενά.

Πουθενά; Και όμως! Το τίποτα έβγαλε νόημα. Οι άσχετες λέξεις μου έδωσαν την λύση. Την ιδέα.

Επέλεξα τέσσερεις λέξεις από την λίστα, τις συνέθεσα και δημιούργησα τέσσερεις φράσεις. Φράσεις χωρίς ιδιαίτερο νόημα.  Το νόημα τους ήταν τόσο όσο χρειαζόμουν, για να εμπνευστώ και να σχεδιάσω τέσσερεις αφίσες.

Έτσι από το τίποτα.