Δες θετικά την επανένταξη στην ρουτίνα.
Δευτέρα. Αρχή της εβδομάδας και τέλος του καλοκαιριού. Περπατάω στην πόλη και κατευθύνομαι στο γραφείο. Μόλις έχουν τελειώσει οι διακοπές και είναι η πρώτη μέρα στην δουλειά.
Νιώθω άβολα. Γύρω μου, πρόσωπα συννεφιασμένα και ας έχει ανέβει ο ήλιος ψηλά. Σκέφτομαι ότι έχουμε ένα κοινό. Στεναχωριόμαστε που τελείωσαν οι διακοπές και μπαίνουμε ξανά στην ρουτίνα. Χάνουμε το κέφι μας γιατί αφήνουμε πίσω την ηλιοθεραπεία, την ξεγνοιασιά και κάνουμε βουτιά στο άγχος, τα προβλήματα, τις ευθύνες.
Περπατάω και νιώθω άσχημα. Σκέφτομαι πόσο βαριά το παίρνουμε όλοι μας κάθε χρόνο, τέτοια μέρα. Πόσο ξενερώνουμε.
Και δεν θα έπρεπε. Όχι. Θα έπρεπε να χαιρόμαστε που ξεκινάμε την καινούρια σεζόν, που θα γίνουμε ξανά δραστήριοι και δημιουργικοί. Που θα νιώσουμε ικανοί, έτοιμοι και γεμάτοι. Θα νιώσουμε και όλα τα άλλα. Τα αρνητικά. Αυτά που μας κάνουν τώρα να είμαστε κατσούφηδες.
Όλα αυτά όμως, θετικά και αρνητικά μας κάνουμε να αισθανόμαστε, να νιώθουμε. Να ζούμε. Και τότε μου έρχονται οι εξής φράσεις του Χ. Μίσσιου :
” Η ζωή μας μια φορά μας δίνεται, άπαξ, που λένε, σαν μοναδική ευκαιρία. Τουλάχιστο μ’ αυτήν την αυτόνομη μορφή της. Και μείς τι κάνουμε, ρε αντί να τη ζήσουμε;”
” Ξέρεις γιατί?
Γιατί η μέρα μας είναι φορτωμένη με οδύνη, αντί να είναι μια περιπέτεια, μια σύγκρουση με τα όρια της ελευθερίας μας.”
Ναι, έτσι είναι. Πρέπει να την ζούμε. Και τότε ξαφνικά αρχίζει και αλλάζει η διάθεση μου, σκάω ένα χαμόγελο και μου έρχεται να γεμίσω την πόλη με αφίσες που θα αναγράφουν:
Δοκίμασε το. Χαμογέλασε.
Η γραμματοσειρά της αφίσας ονομάζεται Sanek και σχεδιάστηκε από τον Ioanni Passa.