Για να θυμόμαστε

4 αφίσες για τα κάλαντα της Πρωτοχρονιάς, που σιγά σιγά ξεχνάμε.

Πάει ο παλιός ο χρόνος. Τελειώνει. Έρχεται ο νέος και είθισται να το γιορτάζουμε δεόντως…

Και οι γιορτές ξεκινάν από νωρίς. Πριν ακόμα έρθει. Από την παραμονή της Πρωτοχρονιάς. Βγαίνουμε στους δρόμους, κάνουμε τις τελευταίες βόλτες του χρόνου, αγοράζουμε δώρα, πίνουμε «ης υγείαν» του νέου και σιγοτραγουδάμε τα κάλαντα. Τα σιγοτραγουδάμε και πολλές φορές ξεχνάμε κάποιους στίχους… τους προσπερνάμε και συνεχίζουμε.

Άλλοτε πάλι ανοίγουμε τις πόρτες των σπιτιών μας, ακούμε τα κάλαντα από τα παιδιά που ήρθαν να μας τα πουν και στη μέση του εθίμου πετάμε ένα «και του χρόνου!»,  δίνουμε το αναμενόμενο ποσό και περιμένουμε τον καινούριο να έρθει.  Το τραγούδι μένει στην μέση, η παράδοση χάσκει μετέωρη και εμείς ξεχνάμε τα κάλαντα σιγά σιγά.

Κάτι τέτοιο μου συνέβη φέτος τα Χριστούγεννα. Σιγοτραγουδούσα τα κλασσικά κάλαντα, όταν κάποια στιγμή κόλλησα σε έναν στίχο. «…εν τω σπηλαίω τίκτεται…» έλεγα κ ξαναέλεγα μέχρι που συνειδητοποίησα ότι δεν θυμόμουν!  Δεν μπορούσα με τίποτα να συνεχίσω το τραγούδι…

Μου προκάλεσε τόση έκπληξη που αμέσως μπήκα στο Google και έψαξα τους στίχους. Ναι, είχα ξεχάσει τα κάλαντα. Τα κάλαντα που τα θεωρούσα δεδομένα. Αυτά που άκουγα κ τραγουδούσα από τότε που γεννήθηκα!

Ήταν μια μεγάλη, δυσάρεστη έκπληξη. «Είναι δυνατόν;» αναρωτήθηκα. «Πως γίνεται να μην θυμάμαι κάτι που θεωρώ ότι είναι κομμάτι του εαυτού μου; Πως γίνεται να ξεχνάω τις ρίζες μου;». Και ένιωσα ακόμα πιο άβολα όταν συνειδητοποίησα ότι σχεδόν δεν ξέρω τα κάλαντα της ιδιαίτερης πατρίδας μου. Τα κάλαντα της Μακεδονίας.

«Αυτό ήταν!» αναφώνησα και υποσχέθηκα ότι δεν θα επιτρέψω στον εαυτό μου να ξανασυμβεί κάτι τέτοιο, ξεκινώντας από φέτος και όχι…από του χρόνου.

Έτσι, αφού συγκέντρωσα τα κλασσικά κάλαντα της Πρωτοχρονιάς, της Μακεδονίας και κάποιες άλλες παραδόσεις περιοχών που μου προκάλεσαν ιδιαίτερη εντύπωση οι στίχοι τους, άρχισα να αισθάνομαι καλυτέρα. Και αποφάσισα να σχεδιάσω 4 αφίσες αφιερωμένες στα κάλαντα και να τις μοιραστώ μαζί σου.

Αν λοιπόν ξέχασες τις ρίζες σου και νιώθεις περίεργα για αυτό στις γιορτές, ρίξε μια ματιά στις αφίσες, ξεκίνα το τραγούδι και αν κάπου κολλήσεις, ψάξε το. Θα νιώσεις καλύτερα.

Και του χρόνου!

Leave a Reply