Τέσσερις κανόνες για την δημιουργία, σε γραφική απόδοση.
Ο Θεός χρειάστηκε έξι ημέρες. Και λένε πως όλα τα ποίησε με σοφία. Κάθε ημέρα δημιουργούσε και από κάτι. Ο άνθρωπος ήταν το τελευταίο του δημιούργημα. Το πιο δημιουργικό. Δημιουργήθηκε για να δημιουργεί. Πλάστηκε για να πλάθει. Δεν έχει άλλη επιλογή. Ακόμα και η καταστροφή, ο πόλεμος, η πείνα είναι πλάσματα του.
Έτσι είναι ο άνθρωπος. Έτσι είμαι και εγώ. Αναγκασμένη, υποχρεωμένη να πλάθω. Από την φαντασία μέχρι την πραγματικότητα. Μόνο που δεν είμαι Θεός. Είμαι αρκετά αδύναμη. Δεν μου φτάνουν έξι ημέρες. Χρειάζομαι μια ζωή.
Κάθε ημέρα, είναι μια πάλη με την δημιουργία. Στροβιλίζομαι γύρω από έναν αόρατο κανόνα που μου επιβάλει να σχεδιάζω, να ζωγραφίζω και να γεννάω ιδέες. Και πραγματικά είναι ανεξέλεγκτος. Δεν υπάρχει τρόπος ούτε να τον σταματήσω αλλά ούτε και να του αντισταθώ.
Όσες φορές προσπάθησα να κλείσω τα αυτιά μου στην φωνή που φώναζε μέσα μου «δημιούργησε!», το αποτέλεσμα ήταν καταστροφικό. Η φωνή συνέχιζε να τσιρίζει και εγώ ένιωθα ένα τεράστιο βάρος και έναν αβάσταχτο πόνο, σαν την ετοιμόγεννη που δεν μπορεί να φέρει στον κόσμο το παιδί της.
Στο τέλος το μόνο που κατάφερνα είναι να βγει η δημιουργικότητα μου τόσο αιφνίδια και με τέτοια ορμή, σαν ένας χείμαρρος. Ένα τσουνάμι χωρίς απόδοση. Ανάκατες σκέψεις, σχέδια και ιδέες που δεν είχαν να πουν τίποτα πέρα από την ανάγκη μου να το εκφράσω, να το γεννήσω.
Πάει πολύς καιρός από τότε που αντιστάθηκα για τελευταία φορά. Και αποφάσισα πως μέσα σε αυτόν τον κανόνα που με ορίζει, θα πρέπει να θέσω κάποιους δικούς μου κανόνες. Για να μπορώ να δημιουργώ καλύτερα και να στο τέλος να ικανοποιούμε με το αποτέλεσμα. Mε τον καιρό, ανακάλυψα πως οι ίδιοι κανόνες ακολουθούνται από πολύ κόσμο που πάσχει από την ίδια αρρώστια.
Σε αυτούς τους κανόνες είναι αφιερωμένο το άρθρο γιατί αποτελούν την αρχή και το τέλος στον τρόπο που δημιουργώ και σήμερα στους παρουσιάζω:
Κανόνας 1: μην αντιστέκεσαι, δέξου την πραγματικότητα. Έχεις γεννηθεί για να δημιουργείς.
Κανόνας 2: δημιούργησε τώρα. Σήμερα. Μην το αφήνεις για αύριο. Πλάσε το όταν «το έχεις». Μην το αφήνεις, ακόμα και αν δεν είναι η καλύτερη σου ιδέα. Αύριο μπορεί να είναι αργά.
Κανόνας 3: αμφιβάλλεις για την ιδέα σου; καλό σημάδι! Αυτό σημαίνει ότι το επεξεργάζεσαι, το δουλεύεις από πολλές πλευρές και το τελικό αποτέλεσμα σίγουρα θα είναι καλύτερο.
Κανόνας 4: η ιδέα πρέπει να δοκιμάζεται. Να γίνεται πραγματικότητα. Δεν φτάνει η θεωρία, χρειάζεται και πράξη. Αν δεν δοκιμάσεις να πραγματοποιήσεις την ιδέα σου, δεν θα μάθεις ποτέ αν ήταν καλή.
Αν νιώθεις άνθρωπος που η ανάγκη σου για δημιουργία είναι καθημερινή και επιτακτική ανάγκη, ακολούθησε τους παραπάνω κανόνες και που ξέρεις; Μπορεί στο τέλος να νιώσεις λίγο…θεούλης.
Καλή επιτυχία!