Τέσσερις αφίσες για την χώρα των παιδικών μας αναμνήσεων.

Είναι ονειρεμένη. Είναι μία. Μία πολιτεία, ουτοπία. Είναι η γη των φρούτων. Το μέρος όπου οι καρποί είναι ζουμεροί, φρέσκοι και γεμάτοι χρώματα. Είναι η χώρα των αναμνήσεων και των γεύσεων.

Ένα μείγμα από την σειρά κόμικ και στην συνέχεια τηλεοπτική σειρά «Φρουτοπία», από τα αρώματα και τους χυμούς των φρούτων, στα παιδικά μου χρόνια. Τότε, που τα εσπεριδοειδή είχαν φωνή, άποψη και βγάζανε για δήμαρχο τον “Εμίλιο το μήλο” . Τα κολοκυθάκια ήταν ατρόμητα, τα κρεμμυδάκια μοσχομύριζαν και οι μανάβηδες ήταν εξοστρακισμένοι.

Τότε, που περίμενα πως και πως να περάσει η ώρα, να στηθώ μπροστά στην τηλεόραση για να δω την αγαπημένη μου σειρά και να φάω κομματάκια φράουλας και κεράσια που μου έφερνε η γιαγιά Βαγγελιώ, έτοιμα κομμένα και καθαρισμένα στο πιάτο. Τότε, που τα μπιζέλια χόρευαν τσιφτετέλι και εγώ στροβιλιζόμουν στον χορό της αθωότητας και της γλύκας.

Την εποχή που όλα ήταν ονειρεμένα, χωρίς έγνοιες και προβλήματα. Που η επικοινωνία ήταν εύκολη σαν μια δαγκωματιά από ένα βερίκοκο. Που η ξεγνοιασιά συνόδευε κάθε στιγμή της ζωής μου και η διάθεση ήταν μονίμως γλυκιά σαν τα ροδάκινα. Τότε, που οι γονείς ήταν νέοι σαν τα φρέσκα πεπόνια και εγώ ζουμερή όπως τα ώριμα πορτοκάλια.

Τότε, εκείνο τον καιρό. Που όλα έμοιαζαν με παραμύθι, σε ένα φρουτώδες βασίλειο. Εγώ πριγκηπέσσα και τα φρούτα, υπήκοοι. Ένας κήπος γεμάτος αγάπη, ανεμελιά και σχήματα φρούτων. Μικρά, μεγάλα, στρόγγυλα και μακρόστενα. Με κουκούτσι ή χωρίς.

Χρόνια όμορφα, ανέμελα. Στην χώρα των θαυμάτων. Στην πολιτεία των χρωμάτων. Η ουτοπία των παιδικών μου χρόνων. Αυτή την τόσο ονειρεμένη είχα σήμερα στο νου μου και σχεδίασα γεμάτη με συναισθήματα ζεστασιάς, αθωότητας και αγάπης. Και στην παρουσιάζω σε τέσσερις αφίσες.

Αν πιστεύεις στην φρουτοπία των παιδικών σου χρόνων και θεωρείς ότι «είναι μία» και ότι «δεν υπάρχει άλλη καμία» ρίξε μια ματιά στις αφίσες, δάγκωσε το αγαπημένο σου φρούτο και γέμισε την καρδιά σου γλυκές αναμνήσεις.

Καλή όρεξη!